به گزارش پایگاه خبری چل بیم، گلابتون دوزی هنری است که در دوره هخامنشیان در ایران رواج پیداکرده و پس‌ازآن در استانها و کشورهای همسایه ایران گسترش‌یافته است. منشأ این هنر را میتوان در شهرها و استانهای جنوبی نظیر هرمزگان، خوزستان و اصفهان یافت.
گلابتون دوزی یکی از برجسته‌ترین جلوه‌های هنر بانوان و هنر مردمی جنوب کشور به شمار می‌رود که زبان گویای سبک زندگی، باورها و فرهنگ، پوشش و آداب‌ورسوم این مناطق است.
شیوه دوخت گلابتون دوزی یا کَم دوزی
صنعتگر ابتدا پارچه را که معمولاً از جنس ساتن است انتخاب کرده، طرح موردنظر را روی پارچه منتقل و بر روی دایره‌ای چوبی که ” کَم” نام دارد، قرار داده و اطراف آن را به‌وسیله کِش محکم می‌کند. پارچه کشیده می‌شود تا سطح کار سفت شود، سپس به‌وسیله قلاب و نخ‌های گلابتون، طرح دوخته می‌شود.
کاربرد
از این هنر به‌صورت مستقیم روی لباسها، پردهها، و جانمازها استفاده می‌شود. برای افزایش زیبایی لباسها و پارچههایی که میتوان از آن‌ها به‌عنوان سوغات یا هدیه استفاده کرد. بیشترین کاربرد آن روی دم پای شلوارهای محلی، پیراهن‌های زنانه، رویه پشتی، رومیزی، کوسن، کیف، جا موبایلی و … است.
نقوش به‌کاررفته در گلابتون دوزی
پیچک ترنج، گل ساعتی، نقش محرابی، گل‌های اسلیمی، گل‌های ختایی، نقش بازوبندی، بته روحی، محرماتی یا ستونی، بته‌جقه‌ای، سروچه، و انواع گل‌ها، نقوشی است که در گلابتون دوزی مورداستفاده دارد.
این هنر، یکی از محبوبترین هنرهای ایرانی بین مردم مناطق مختلف ایران و کشورهای دیگر است. امروزه توریستهای زیادی خواهان خرید لباسها و وسایل تزییناتی که از هنر گلابتون در ساخت آن‌ها استفاده‌شده، هستند.
در سفر به جزیره قشم، بازدید از مراکز تولید و فروش این هنر قدیمی را فراموش نکنید.
گفتنی است، صنایع‌دستی، به مجموعه‌ای از هنرها و صنایع اطلاق می‌شود که محصول آن‌ها به‌طور عمده با استفاده از مواد اولیه بومی، به کمک دست و ابزاردستی ساخته می‌شود. در هر یک از فرآورده‌های این صنایع، ذوق هنری و خلاقیت فکری صنعتگر سازنده تجلی می‌یابد و همین عامل، وجه تمایز اصلی این‌گونه محصول‌ها از مصنوعات مشابه ماشینی و کارخانه‌ای است.
